کوثر بانو سلام
من خود ۵ سال قبل تو هستم
تو اتاقم تخت من و گودزیلا موازی گذاشته شده
و من لب تخت گودزیلا رو به پنجره نشسته ام
۳ ماه تا کنکورم مونده
من دارم تلاشمو میکنم
نمیدونم اونجایی که تو الان هستی کجاست
چی میخونی؟
اصن دانشگاه قبول شدی؟
شایدم زنده نباشی
اما کاش زنده باشی
دکتری، دندون پزشکی، داروسازی، چیزی باشی
دیشب لیله الرغائب بود
واسه خودم یکی از اون ۳ تا رو خواستم
کاش واقعا اونجایی باشی که میخواستم
میدونی از سری درگیری های من با خودم، دشوویی رفتنه
خیلی سخته هر ۴ یا ۵ ساعت یه بار دسشویی بری
شایدم حوصله سر بر
هنوزم از همین اخلاقا داری؟
یه ۲ مین من برم wc و بیام
اومدم :)
راستی هنوز هم عکس نوشته میسازی؟
رفتی دنبال آرزو هات؟
یادگیری فتو شاپ و برنامه نویسی و عکاسی و دوربین خفن و از این برنامه ها
ارتودنسی کردی اون دندونای کجتو؟
یادته یه دوره دنبال عمل بینی بودی؟
ساعت ۳ شده من نیم ساعت پیش باید فیزیک میخوندم
آخ گفتم فیزیک لعنت به این فیزیک
هنوز هم ازش بدت میاد؟ قلم چی چطور؟
قلب و دم و دستگاهش را هنوز عاشقی یا نه؟
قرار بود نامه بنویسم این که همش سوال شد.
آها از مصی چه خبر؟ خوبه چیکار میکنه الان؟
رفیقین بازم؟ بهش یه زنگ بزن
با این همه کتاب تستات چیکار کردی جدا؟
۲ سال پول عیدیمو دادم پاشون
+ پول توجیبی هام
+ تمام نذری هایی که بهم میدادن
هنوزم به جدت اعتقاد دارن یا رو دستت بلند شده؟
طومار شد جای نامه
کلا باخودم پرحرفم!
هنوزم وامیسی جلو آینه با خودت حرف بزنی؟
یا از آینده ات قصه بگی؟
ازت عذر میخوام
بابت تمام کم کاری هایی که کردم در حقت
بابت جای بهتری که میتونستی باشی و نذاشتم
اما دوست دارم
من اولین باره که ۱۹ ساله ام
۱۹ سالگی رو تمرین نکردم
کامل بلدش نیستم
اگه اشتباه کردم بذار پای بی تجربگیم
بچگیم
ازم دلگیر نباش
قد خودت دوست دارم
کوثر بانو
خود ۱۹ ساله تو
:)
+ به دعوت [ آقای روانی ]
+ منگنه شده به [ بیایید نرویم دوستان ]
