یه دوستی
عکس نقاشیای سر جوونی باباشو
گذاشته وبش
چقدم که خوشگل بود
یاد بابام افتادم
و دفتر داستانش
که با خط ریز و خوشگل
تو یدونه از این دفتر قدیمیا
که روجلدش نوشته:
تعلیم و تعلم عبادت است !
داستاناشو نوشته بود!
و من از خوندنشون حظ میکردم
نسل بعد از ما قراره چیو ازمون ببینن و
عشق کنن از اینکه پدر و مادرشون ماییم؟
نوشته های وبیمون؟
که یه روز ییهو پاک شه کلش؟
یا اینستامون مثلا!
آقا حواستون به نوشته هاتون باشه
پس فردا شرمنده گوگولیاتون نشین!